1- روشمند نبودن تحقیق
عدم استفاده از طرح اولیه برای پژوهش ،به سردرگمی خواننده واحساس تهیدستی وی پس از مطالعه اثر می انجامد .نداشتن سازواره وانسجام منطقی مطالب ومحورها محصول این آسیب است.چه بسا نوشته ای مالامال از نکته ومطالب علمی،به دلیل پراکندگی ونداشتن طرح واره،چیزی افزون بر کشکول نویسی نباشد.بدون شک تازگی ونامیرایی آثار دانشمندان بزرگ اسلامی وامدار “تحقیق ژرف"و"روشمند"آنان است. براین اساس نقش انکار ناپذیر روش در تحقیقات علمی روشن شده واین نکته آشکار می شود که هر جامعه علمی،اگر در کارآمد کردن متد وروش خود ناتوان باشد رو به افول خواهد رفت. حوزه ی علوم دین ومعارف اسلامی از این امر مستثنی نخواهد بودوبا وضعیت فعلی وگرایش یامحدود شدن به چند روش نمی توان برای آینده حرف ها وسخن های نوین وتازه داشت.
2-خلط روش ها
پژوهش روشمند وقاعه مند،پژوهشی است که ازابتدا بر روش تحقیقی خاصی پایه ریزی شده است وتاآخر به روش انتخابی پایبند باشد به این معنا که اگر بنا گذاشته در پژوهش خود صرفا از روش تحلیلی استاده کند تا آخر با همان روش،پیش برودوهمین طور روش های دیگر،چنانکه اگر تصمیم دارد از روش تلفیقی تحلیلی ،توصیفی استفاده کندنیز باید به همان منوال عمل کند،زیرا بدیهی است که پژوهشی که در جای جای آن از روش های گوناگون،آن هم بدون هیچ ضابطه وقاعده ای استفاده شده است هیچ اثری بر آن مترتب نیست وجز ایجاد سر در گمی برای خود نویسنده ومخاطب وحیف کردن غایت پژوهش نتیجه ی دیگری ندارد.

منبع:مجله شمیم یاس ،شماره 142،ص 26.